ایمنی زایی واکسن هپاتیت b در کارکنان و پرسنل درمانی ایران: یک مطالعه مرور سیستماتیک و متاآنالیز

سابقه و هدف: هپاتیت b (hbv) عامل التهاب کبد در انسان و یکی از عمده ترین مشکلات بهداشتی در سراسر جهان است. در حال حاضر تخمین زده می شود حدود 2 میلیارد نفر از جمعیت جهان به آن مبتلا هستند. در مطالعات مختلف ایمنی زایی واکسن هپاتیت b در کارکنان و پرسنل درمانی کشور متفاوت آمده است و یک برآورد کلی از آن وجود ندارد، لذا این مطالعه با هدف تعیین ایمنی زایی واکسن هپاتیت b در کارکنان و پرسنل درمانی ایران به روش متاآنالیز انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه یک مرور سیستماتیک بر اساس بانک های اطلاعاتی داخلی و خارجی شامل: magiran، iran medex، irandoc، sid،medlib ، scopus، pubmed، sciencedirect و موتور جستجوی googlescholar انجام شد. سپس تمام مقالات مرور شده که دارای معیار ورود به مطالعه بودند مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: در 9 مطالعه، تعداد 1084 نمونه مورد بررسی قرار گرفت. ایمنی زایی واکسن هپاتیت b در کارکنان و پرسنل درمانی ایران با گذشت 21/1 سال ازآخرین دوز واکسن، 7/86% (فاصله اطمینان 95%: 6/92-9/80) به دست آمد. که این میزان در جنس مذکر 5/93% (فاصله اطمینان 95%: 6/97-3/89) و در جنس مونث 7/90% (فاصله اطمینان 95%: 5/96-9/84) برآورد گردید. کم ترین و بیش ترین میزان پاسخ واکسن به ترتیب مربوط به تهران (6/70%) و یزد (2/99%) بود. نتیجه گیری: ایمنی زایی واکسن هپاتیت b در کارکنان و پرسنل درمانی پس از گذشت 21/1 سال از آخرین دوز بیش از 80% بود و انجام دوره کامل واکسیناسیون جهت پیشگیری از هپاتیت b کافی است و نیازی به دوز یادآور نیست